Alem oldu şad senden, men esiri-qem henuz,
Alem etdi terki-qem, mende qemi-alem henuz.

Can bağışlardı lebin izhari-göftar eyleyib,
Vurmadan İsa lebi canbexşlikden dem henuz.

Secdegah etmişdi eşq ehdi qaşın mehrabını,
Qılmadan xeyli-melaik secdeyi-Adem henuz.

Cane derdin, cisme peykanın revan etmişdi hökm,
Cism ile can irtibatı olmadan möhkem henuz.

Eşk serf eyler felekden kam hasil qılmağa,
Bu güher qedrini bilmez dideyi-pürnem henuz.

Perdeyi-çeşmim meqam etmişdi bir tersabeçe,
Olmadan mehdi-Mesiha dameni-Meryem henuz.

Ey Füzuli, eyledi her derde derman ol tebib,
Bir menim zexmimdir ancaq bulmayan merhem henuz.